De mens is een medebepalende factor in veilig omgaan met (digitale) informatie.
De essentie van beveiligingsbewustzijn is het opleiden en empoweren van betrokkenen binnen een organisatie (of zelfs het grote publiek) om beveiligingsrisico’s en bedreigingen te begrijpen, herkennen en beperken. Het gaat om het bevorderen van een cultuur van waakzaamheid en verantwoordelijk gedrag als het gaat om informatiebeveiliging. Programma’s voor beveiligingsbewustzijn zijn bedoeld om betrokkenen uit te rusten met de kennis, vaardigheden en attitudes die nodig zijn om gevoelige informatie, systemen en digitale activa (assets) te beschermen tegen verschillende cyberdreigingen en -aanvallen.
Belangrijke aspecten van de essentie van beveiligingsbewustzijn:
Kennisdeling: gebruikers van informatie en informatiemiddelen voorzien van nauwkeurige en actuele informatie over verschillende cyberbeveiligingsrisico’s, bedreigingen en best practices. Dit omvat het uitleggen van veelvoorkomende aanvalsvectoren zoals phishing, social engineering, malware en meer.
Risicoperceptie: de gebruikers van informatie en informatiemiddelen helpen de potentiële gevolgen van inbreuken op de beveiliging te begrijpen en hoe deze inbreuken niet alleen de organisatie maar ook hun persoonlijke leven kunnen beïnvloeden. Dit stimuleert een gevoel van persoonlijke verantwoordelijkheid bij het veiligstellen van digitale bronnen.
Empowerment: gebruikers van informatie en informatiemiddelen het vertrouwen en de hulpmiddelen geven om weloverwogen beslissingen te nemen bij de interactie met digitale systemen, e-mails, websites en andere online platforms. Dit kan inhouden dat zij leren hoe ze de authenticiteit van verzoeken kunnen verifiëren, waarschuwingssignalen kunnen herkennen en op passende wijze kunnen reageren op potentiële bedreigingen.
Gedragsverandering: gebruikers van informatie en informatiemiddelen aanmoedigen om veiligheidsbewust gedrag aan te nemen als onderdeel van hun routine. Het kan hierbij gaan om praktijken zoals het gebruik van sterke en unieke wachtwoorden, het mogelijk maken van meervoudige authenticatie, het up-to-date houden van software en het melden van verdachte activiteiten.
Phishing-bewustzijn: gebruikers van informatie en informatiemiddelen leren hoe ze phishing-pogingen kunnen identificeren, wat een van de meest voorkomende en effectieve cyberbedreigingen is. Dit omvat het herkennen van verdachte e-mails, links en bijlagen.
Rapportagemechanismen: Het opzetten van duidelijke en gebruiksvriendelijke kanalen voor het melden van beveiligingsincidenten, potentiële bedreigingen of ongebruikelijke activiteiten. Dit helpt bij het tijdig reageren op en het beheersen van beveiligingsincidenten.
Training en simulaties: Het geven van interactieve trainingssessies en gesimuleerde phishing-oefeningen om praktische ervaring te bieden bij het herkennen van en reageren op bedreigingen uit de echte wereld.
Culturele integratie: Beveiligingsbewustzijn integreren in de cultuur van de organisatie door leiderschap erbij te betrekken, beveiliging in de bedrijfswaarden op te nemen en veiligheidsbewust gedrag te erkennen.
Continue verbetering: Beveiligingsbewustzijn is een continu proces. Het regelmatig bijwerken van de inhoud, op de hoogte blijven van opkomende bedreigingen en het aanpassen van het programma op basis van feedback en geleerde lessen zijn van cruciaal belang voor de effectiviteit ervan.
Afstemming op bedrijfsdoelstellingen: ervoor zorgen dat inspanningen op het gebied van beveiligingsbewustzijn aansluiten bij de algemene beveiligingsstrategie en bedrijfsdoelstellingen van de organisatie. Dit kan investeringen in opleidings- en bewustmakingsinitiatieven helpen rechtvaardigen.
De essentie van beveiligingsbewustzijn gaat niet alleen over het opleiden van individuen om zichzelf en de organisatie te beschermen, maar ook over het creëren van een collectieve verdediging tegen cyberdreigingen. Wanneer iedereen binnen een organisatie zijn rol bij het handhaven van de beveiliging begrijpt, wordt de algehele veerkracht tegen cyberaanvallen aanzienlijk vergroot.